“Ik heb twee keer een abortus laten uitvoeren. De eerste keer dat ik zwanger werd gebruikten mijn vriend en ik anticonceptie met een app, die mijn cyclus bijhield. Na ongeveer een jaar hadden we onbeschermde seks op een van de grensdagen dat ik mijn ovulatie zou kunnen hebben. Toen werd ik zwanger. Mijn vriend en ik hebben toen samen een weloverwogen keuze gemaakt voor abortus. We hadden in die tijd veel steun aan elkaar. 

Ik was wéér zwanger, mijn spiraal zat niet goed

Het uitvoeren van de abortus zelf was niet pijnlijk. Er werd daarna direct een Ballerine spiraal geplaatst waar ik nog wel veel pijn van had. Een maand later was ik op controle, maar bleek de spiraal niet helemaal goed te zitten. Ongeveer drie maanden later werd ik weer zwanger. Dat was heel heftig, omdat je wéér in dezelfde situatie zit. Ik kreeg de indruk dat de artsen niet door hadden dat dit kon gebeuren. Toen ik belde waren ze erg geschrokken. Soms denk ik dat ik er meer achteraan had moeten gaan, maar ik dacht dat ik gewoon pech had gehad en ik zag dat de medewerkers het ook erg vonden wat er gebeurd was.

Ik voelde me de eerste keer dat ik zwanger werd heel dom, omdat ik dacht dat ik het zelf had kunnen voorkomen. De tweede keer was dit minder, en er was ook minder twijfel tussen mij en mijn vriend of we wilden kiezen voor abortus. Dit konden we niet voorkomen, we hadden een spiraal laten plaatsen. 

Vrienden die dichtbij me staan vertelde ik later over mijn ervaring, en ze gaven me veel steun in die tijd. Ook de ervaring in de kliniek was over het algemeen positief. De medewerkers waren heel lief en ook andere vrouwen, die hetzelfde meemaakten, gaven me het idee dat ik niet alleen was.

Mijn huisarts zei met een big smile: je bent zwanger!

Er zit nog wel een stigma op abortus. Dit merkte ik bijvoorbeeld aan mijn huisarts. Toen ik een verwijsbrief vroeg voor de abortusarts zei hij met een big smile: Je bent zwanger! Ik denk dat ik geluk heb hoe mijn omgeving reageerde. Als ik een minder behulpzame omgeving had gehad had het me ontzettend geholpen als er meer over dit onderwerp gesproken wordt, en er een mogelijkheid is tot contact met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Zo voel je je toch minder alleen.”